Metoda Tomatisa
1. Alfred Tomatis
Tomatis był francuskim otolaryngologiem, który badał zależność między
słuchem a mową. Wnioskidoprowadziły go do skon-struowania urządzenia, które wybiórczo zwiększało brakujące częstości. Powodowało to natychmiastową poprawę jakości głosu.
2. Trzy prawa Tomatisa:
a) głos zawiera te częstości, które słyszy ucho,
b) modyfikacja sposobu słyszenia prowadzi do natychmiastowych zmian w głosie,
c) zastosowanie treningu słuchowego prowadzi do trwałej modyfikacji głosu.
3. Lateralizacja słuchowa.
Według Tomatisa prawidłowa dominacja jest prawouszna. Przeciwna powoduje, że informacja zostaje zaburzona przez emocjonalną „obróbkę” zanim nastąpi jej obuuszna integracja.
4. Przyczyny powstania zaburzeń uwagi słuchowej i objawy.
Wśród najważniejszych przyczyn zaburzeń uwagi słuchowej wyróżnia się uszkodzenia okołoporodowe, oddzielenie od matki, opóźnienie rozwoju psychoruchowego, zapalenia uszu, urazy emocjonalne.
Najczęstsze objawy to: zaburzenia koncentracji, błędna interpretacja pytań lub poleceń, trudności analizy i syntezy słuchowej, problemy z płynnością wypowiedzi
i artykulacyjne, brak poczucia rytmu, mylenie stron, problemy z ujmowaniem struktury, zaburzenia grafomotoryczne, zaburzenia poziomu energii: męczliwość, nadpobudliwość; w zakresie postaw: brak wiary w siebie, drażliwość, niedojrzałość, brak motywacji.
1. Zastosowanie.
Metoda znajduje zastosowanie w terapii dzieci z wadami mowy, dysleksją, zaburzeniami uczenia się, ADHD, z chrypką i autyzmem. Trening słuchowy
m. in. obniża poziom stresu i ułatwia naukę języków obcych.
2. Diagnostyka.
W diagnozie zaburzeń uwagi słuchowej najważniejsze jest badanie audiometryczne. Dzięki niemu dowiadujemy się o przebiegu krzywych powietrznych
i kostnych, ich wzajemnym stosunku, poznajemy lokalizację źródła dźwięku i dyskryminację poszczególnych częstotliwości. Nie można jednak pominąć wywiadu, ewentualnej opinii z poradni psychologiczno – pedagogicznych, badania logopedycznego, testów psychologicznych typu drzewa lub rodziny.
3. Przebieg terapii.
W standardowej terapii pacjent poddany jest oddziaływaniu specjalnie dobranej muzyki: m. in. nagrań Mozarta, Vivaldiego, chorałów gregoriańskich. Wykorzystuje się kilka głównych parametrów: opóźnienie sygnału drogą kostna, wyprzedzenie; balans, który umożliwia pracę nad lateralizacją; filtry, powodujące otwieranie się na pewne częstości. Pojedynczy seans trwa ok. 2 godzin zaś cała sesja: 11 – 13 dni.
logopeda mgr Piotr Jaworski